نوع اثر : شعر
نویسنده
---
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
در حریم سبز درخت
پر می‌زد
پروانه‌ی گل سرشتی،
از قفس تنگ محدود
بال‌هایش را گشود.
خوابیده بود
در کوله‌ی زمخت زمستان
و در بازدم نفس‌هایش
ملودی عشق را
فریاد می‌زد.
عطر پرطراوت و طنین اندازش
در خاطره‌ی باد نشست
و صبا
پروانه‌ی عاشق را تنفس کرد.
سبزه سبزه بیدار شد
از آواز بال‌ها و قناری‌ها
نهال تازه رس سبزه رو
جامه‌ی امید را
به تن پوشید
و
بر سرش تاج گل‌های عطراگین
بر تنش شاهرگ بهار
و بر دستانش
شکر‌گزاری
به قنوت نشست
با خورشید
بیعت کرد تا
در بیداری زمین سهیم شود!
زنده‌ام تا اندیشه‌ی بی‌انت‌های بیداری
و
در قعر زمستان
با لاله‌های نوشکفته
لحظه‌ها را به وضو برمی خیزم
و
در سکوت باورم
از شک و یقین بهار می‌سازم
از سال غمگین
پر خواهم کشیدو
همسفر می‌شوم
با نسیم رهگذری که
کوچه‌ها را مینوازد
و
خوشبختی را
با وزن بهاران
خواهم سرود...
)
