%0 Journal Article %T سپیدولا %J ماهنامه ادبیات متعهد %I پارسا نظری %Z 2783-5480 %A خادمی, شهلا %D 2022 %\ 11/22/2022 %V 2 %N 10 %P 11-14 %! سپیدولا %K باد نشی %K جغد %K ابر سترون %K پلیکان قهوه ای %K پرنیان %R %X پرنیان سرد سپید، پهنای آسمان صحرای شمالی را پوشانده و آفتاب پشت ابر‌ها شیری رنگ شده بود. هوا قطره‌ای از دستش نمی‌چکید. سپیدولا و یارانش بر فراز دریاچه‌ی کاسپیشه دور همی داشتند. ابر‌های سترون آرام و بی‌جنب و جوش گرداگرد سپیدولا حلقه‌زده و به سخنانش گوش می‌دادند، جان کلام او این بود؛ «نباریدن ما یعنی خالی ماندن کاسه، کوزه‌های زمین. ».. %U https://www.adabiyatemoteahed.ir/article_162065_84b94bf524351734f1fb0ad0a1ddff29.pdf